به گزارش مرکز خبر حوزه، متن این استفتاء و پاسخ معظم له بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
حضور انور حضرت آيت الله العظمى مكارم شيرازى (دامت بركاته)
سؤال : اخيراً ديده مى‌شود كه بعضى از اذكار كه از معصومين (ع) به ما نرسيده، با اعداد و آداب خاصى و آثار مهمى ترويج مى‌شود و گاهى نام‌هايى به خداوند در اين اذكار اطلاق شده كه در هيچ كتاب لغت از كتب لغت عربى ديده نمى‌شود. لطفاً حكم شرعى استفاده از اين اذكار را به طور شفاف براى رفع هرگونه شبهه بيان فرماييد. هميشه در سايه لطف الهى پايدار باشيد.
جمعى از طلاب حوزه علميه قم
*پاسخ :
بسم الله الرحمن الرحيم
برادران و خواهران عزيز آگاه باشند كه بر طبق موازين فقه اسلامى بايد دين خود و تمام آداب واجب و مستحب را از كتاب الله و سنّت معصومين (عليهم آلاف التحية والثناء) بگيريم؛ زيرا حديث معروف و مسلّم «ثقلين» مى‌گويد اگر مى‌خواهيد گمراه نشويد چنگ به دامان اين دو بزنيد؛ بنابراين هر ذكرى كه به آن بزرگواران منسوب نباشد شرعاً اعتبارى ندارد، مخصوصاً اگر در آن اذكار نام‌هايى براى خدا ذكر شود كه در هيچ يك از كلمات معصومين و منابع لغت عرب نباشد و نزد اهل لسان، كلامى مهمل محسوب شود حتى اگر شخص روزه‌دار چنين نام‌هايى را در حال روزه به عنوان نام خدا به خداوند متعال نسبت دهد، روزه‌اش اشكال پيدا مى‌كند. گشودن اين باب كه اذكارى غير از اذكار معصومين مورد عمل قرار گيرد در آينده مشكلات عظيمى براى مذهب به وجود خواهد آورد.
البته بايد به همه شخصيت‌هاى محترم احترام گذارد، اما حكم خداوند كه در روز قيامت همه در برابر آن بايد جوابگو باشيم همان است كه در بالا عرض شد. خداوند به همه ما توفيق عمل دهد.
والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته
28 رمضان المبارك 1432 هجرى قمرى
